11 maart 2012

11 maart 2012

De Club

Maarten rijdt met de auto naar z'n werk. Daarbij rijdt hij 20 kilometer over de snelweg. De maximumsnelheid is 100 km/u. De eerste 10 km houdt hij zich daar keurig aan, maar hij is bang dat hij te laat komt. Daarom rijdt hij de tweede helft 120 km/u. Hoeveel tijd heeft hij hiermee gewonnen? a: 6 minuten, b: 2 minuten, c: 1 minuut of d: 5 minuten.

Dit sommetje kreeg ik afgelopen week in mijn mailbox*.
Goede timing, nu afgelopen week besloten werd dat binnenkort op bijna de helft van de Nederlandse snelwegen de toegestane snelheid wordt verhoogd van 120 naar 130 kilometer per uur. Je zou het sommetje dus nog kunnen aanpassen naar 130 km per uur. Maar waarom, die verhoging van de maximumsnelheid? Je zou denken dat dit ook wel weer een economische reden heeft maar niets is minder waar. Nee, het wordt gewoon ingevoerd omdat veel mensen graag harder zouden willen rijden. De kick die je ervan krijgt, de ‘vrijheid’ die je dan ervaart. Opeens lijkt onze regering nog een stuk minder groen dan ze zich voordoen. (Groen waren ze sowieso al niet) Harder rijden levert namelijk meer vervuiling op per gereden kilometer. Luchtweerstand werkt niet rechtlijnig maar neemt kwadratisch toe naarmate er harder gereden wordt. Als je twee keer zo hard gaat rijden wordt de luchtweerstand vier keer zo groot met als gevolg dat er én meer brandstof wordt gebruikt, én de CO2 uitstoot en uitstoot fijnstof schrikbarend toeneemt. Het levert zelfs zoveel extra luchtvervuiling op dat de positieve gevolgen van alle fiscale stimuleringsmiddelen in een keer teniet worden gedaan. Het verschil tussen 120 en 130 is aanzienlijk terwijl de tijdswinst minimaal is. Voorbeeldje: de tijdswinst op de afsluitdijk (lengte 32 km) waar deze limiet al eerder was ingevoerd, bedraagt maar liefst 35 seconden.

De uitbreiding naar 130 kilometer per uur was aanvankelijk voor meer wegen gepland maar, omdat daar nog niet aan alle veiligheidseisen werd voldaan is dit vooralsnog van de baan. Vreemd genoeg wordt er bij deze beslissing helemaal voorbijgegaan aan de achteruitgang van de luchtkwaliteit. Volgens de minister is de luchtkwaliteit aanzienlijk verbeterd door de komst van de schonere auto’s. Dat de meetresultaten van de officiële instanties anders bewijzen lijkt niet tot haar door te dringen. “Het is schoon genoeg in de steden”. Ze gaat hierbij alleen uit van haar eigen berekeningen en optimistische scenario’s, niet van de werkelijkheid. Het feit dat er jaarlijks twintig keer zoveel mensen dood gaan aan de gevolgen van luchtvervuiling dan in het verkeer lijkt ze naast zich neer te leggen. Schone lucht zou boven aan de wensenlijst moeten staan. Het is toch eigenlijk triest om te zien hoe we met zijn allen ons eigen ‘nest’ vervuilen, lucht is een van onze, misschien zelfs wel dé, primaire levensbehoeften. Veel dingen die we tot ons nemen hebben we zelf in de hand maar bij lucht hebben we geen keuze: je zult moeten inademen wat er om je heen aanwezig is, samen met alle ‘toevoegingen’.

Als je al dit soort dingen hoort en leest vraag je je af waarom de snelheid niet terug gebracht wordt in plaats van verhoogd. Er zijn meer mensen die daar zo over denken. Matthijs Lievaart richtte daartoe de Club van 90 op: mensen die bewust kiezen voor het milieu en daarom niet harder rijden dan 90 kilometer per uur. In het radioprogramma Vroege Vogels deed hij een tijd geleden verslag. Buiten het feit dat je zo het milieu spaart, spaar je ook nog eens je beurs. Wat verder ook nog een heel groot pluspunt is, is dat het heel rustgevend is. Je bent niet continu bezig met gas geven, inhalen, weer invoegen, afremmen en noem maar op; als je 90 rijdt hoef je nagenoeg nooit in te halen. Bovendien valt het ‘tijdsverlies’ reuze mee. Natuurlijk werd meteen de proef op de som genomen. Twee medewerkers vertrokken vanaf het tankstation De Lucht langs de A2 naar het Capitool in ’s-Graveland, een afstand van zo’n 60 kilometer. De een reed overal de maximaal toegestane snelheid, 130 waar het mocht, 110 en 100, terwijl de ander consequent overal maar 90 km reed. Het eindresultaat was dat er slechts 6 minuten verschil zaten tussen de gestreste en de ‘rustige’ rit, globaal één minuut per 10 kilometer! De constante snelheid van 90 geeft rust. Je komt hooguit een paar minuten later aan maar wel ontspannen en onthaast.

De oplossing van de opgave aan het begin was antwoord  C, 1 minuut! Je zou het sommetje nog kunnen aanpassen naar ‘de tweede helft 130 km/u’. Dan zou je maar liefst nog eens 24 seconden ‘winnen’. Ben je ‘lid’ van de Club van 90 dan kost je dat slechts 40 seconden van je kostbare tijd.

Het wordt hoog tijd om lid te worden van de Club!

                                  Geen                                           maar


                  

*ga voor meer rekensommetjes naar  www.beterrekenen.nl

 

VOORGAANDE                                                                               VOLGENDE