12 april 2009
Sakura, vergankelijke schoonheid.
Overal om ons heen zien we tekens van de naderende lente. Een groene sluier hangt over de natuur. De bloemknoppen van de magnolia staan op het punt open te barsten terwijl zijn kleinere broer, de stermagnolia al dagen lang de show steelt in menige voortuin. Ook fruitbomen doen mee. Het is  heerlijk om door een hoogstam boomgaard te lopen en de geur van de lente op te snuiven. Dit laat me weer even denken aan de kersenboom van mijn oom, tientallen jaren geleden. Oom Harrie had een tuin die net zo breed was als zijn huis maar dan wel tientallen meters diep. Naast een perenboom, die keiharde stoofperen opleverde, en ik dacht een pruimenboom, stond midden in die tuin ook een gigantische kersenboom. Van zijn bloesem herinner ik me niets maar wel van de overweldigende oogsten. Alles wat de vogels er in de pluktijd nog niet ‘uitgeplukt’ en opgegeten hadden plukten wij eruit. Om en om, een emmer voor oom Harrie en een emmer voor ons. Je moest wel vaak halsbrekende toeren uithalen om de laatste kersen ook nog geplukt te krijgen.
Maar de vruchten zijn niet de enige reden om een kers te planten. De eerste is de overweldigende pracht die de bloesem je geeft. Wit, witter nog dan wit. En als dat dan ook nog prachtig afsteekt tegen de blauwe lucht dan kun je je wel indenken dat de Japanner deze boom bijzonder vereert. Vanaf de laatste week van maart beginnen de kersenbomen te bloeien. Via de media volgen de Japanners wanneer hun streek aan de beurt is om los te barsten. Duizenden mensen, vanaf het zuiden tot het noorden, komen samen onder de kerselaars om te genieten van de ontluikende bloemen, het begin van het voorjaar. De Sakura, de beroemde Japanse kersenboom, staat in hoog aanzien bij de Japanner. Er zijn meer dan 300 soorten en variëteiten, afkomstig uit alle windstreken van Japan. De bloemkleur varieert van wit, roze, geel tot groen. Ook het aantal bloemblaadjes is verschillend. Vijf is standaard, maar er zijn soorten die wel 20 tot 100 blaadjes hebben. De kers wordt in Japan al bewonderd vanaf de achtste eeuw. Op allerhande oude gebruiksvoorwerpen – waaiers, kamerschermen – vinden we ze terug. Rond die tijd is ook het gebruik ontstaan om onder de bloeiende kersen te ‘picknicken’, natuurlijk op zijn paasbest. En deze traditie heeft zich gehandhaafd tot op vandaag de dag en wordt nu intenser beleefd dan ooit.
Ik stond een paar dagen geleden ook onder zo’n bloeiende kerselaar. De witte bloemblaadjes staken ongelooflijk mooi af tegen de strak blauwe lucht. Wat een prachtig gezicht. En wat een adembenemende geur. Helaas is dit maar van heel korte duur want over enkele weken zijn de bomen groen en is van dit alles niets meer te zien en te ruiken. Maar daar denk ik nog maar even niet aan. Ondertussen geniet ik nog van de geuren en kleuren van dit onovertroffen spektakel. Net als al die Japanners raak ook ík even in extase. Geweldig!
  
VOORGAANDE VOLGENDE
|
