12 september 2010

12 september 2010

De drie gezusters

 

Afgelopen week werd weer midden in een aspergeveld een hennepplantage aangetroffen. Weer in Brabant. Het schijnt een nieuwe trend te worden, dit groene goud tussen het witte. Vaak is het positief als er verschillende plantensoorten door elkaar staan. Zet uien en worteltjes door elkaar: de geur van worteltjes trekt de wortelvlieg aan maar de sterke geur van de ui houdt hem weer uit de buurt. Een ander voorbeeld is rammenas: die kan last hebben van koolvliegen en hun maden. Zet er afrikaantjes of basilicum tussen en je hebt er geen last van.

Asperge en hennep kunnen het ook prima met elkaar vinden. Tot ze samen ontdekt worden want dan loopt het voor ze allebei nooit goed af.

 

Verschillenden van jullie zullen zojuist bij het lezen van de titel gedacht hebben dat ik het ga hebben over een van de zaken van een horecaketen. In verschillende steden kun je in een luxueus, donker ingericht café met deze naam culinair genieten. Maar nee, dat bedoel ik hier niet. De drie gezusters is een samenwerkingsverband in de plantenwereld. Het is een combinatie van tuinbouwgewassen die met elkaar ‘samenwerken’ en zo, met voordeel voor alledrie goed weten te overleven en zelfs een goede oogst opbrengen. Duizenden jaren geleden werd deze techniek al toegepast door Indianen in Noord en Zuid Amerika.

 

De drie gezusters zijn maïs, pompoen en klimboon. Rondtrekkende indianen zaaiden deze combinatie op plaatsen waar ze langs kwamen en oogstten een paar maanden later op de terugweg. In de tussentijd moesten de planten zichzelf maar zien te redden. Als dat geen arbeidsvriendelijk groente-tuinieren is.

Iedere plant draagt zijn steentje bij. Maïs is een stevige plant en groeit hoog op. De klimboon maakt hiervan dankbaar gebruik en klimt langs de stengel omhoog. De pompoen tenslotte groeit tussen de planten door, bedekt de bodem, verstikt onkruid en creëert een beschaduwd microklimaat waardoor de grond minder snel opdroogt. Elke plant heeft zijn eigen mestbehoefte. Bovendien  leggen stikstofbindende bacteriën in knolletjes in de wortels van de boon stikstof uit de lucht vast, die later weer ten goede komt aan de pompoen.

Deze drie gezusters waren voor de indianen zeer belangrijk. Zo belangrijk dat er bij de oogst allerhande rituelen werden uitgevoerd. Ze dachten zelfs dat de geoogste maïs rechtstreeks van de Grote Geest afkomstig was. Een geschenk uit het Walhalla.

 

Voor de liefhebbers is het misschien leuk om dit ook eens te proberen. Hieronder hoe het moet.

 

Op de eerste plaats heb je een zonnig stukje tuin nodig van twee bij twee meter. Spit het goed om en bemest het. De indianen spitten dode vis als bemesting onder, maar voor ons is een flinke compostgift ook prima. Hoog de grond op in drie gelijke rijen. Plant in iedere rij één enkele rij maïs. Als ze zo’n 10 cm hoog zijn plant je klimbonen tussen de maïsplantjes in. De bonen zullen langs de maïs omhoog klimmen en zich hier helemaal mee verweven en prima door de ‘maïsstokken’ ondersteund worden.

En nu de pompoenen nog. Deze worden rondom het hele bed gezet. De grote bladeren zorgen ervoor dat de maïs en de bonen beter groeien doordat de pompoenen de grond bedekken en beschermen tegen uitdroging. Bovendien beschermen de maïs en de bonen de pompoenen weer tegen eventuele te felle zon en wind. Dat noem ik nog eens samenwerking!

 

Wat let je, om straks in het voorjaar de drie gezusters eens te planten.

 

 

Zoek de verschillen

 

 

  

Even iets heel anders. Gisteren in Mondo Verde in Landgraaf geweest. Sinds kort wonen er een paar witte leeuwen. Ze lagen heerlijk te suffen in het zonnetje, net zoals Oscar toen ik thuis kwam. Als je ze goed bekijkt lijken ze echt op elkaar. Toch?

VOORGAANDE                                                                               VOLGENDE