18 oktober 2009
Over kabouters en paddestoelen.
Ken je Pim, Pom en Pam? Het zijn drie kabouters. Ze wonen in een holle boom. Pom is de oudste kabouter. Hij heeft een lange baard en is 87 jaar. Hij heeft veel klokken op zijn kamer. Hij spaart ze. Pam is de middelste kabouter. Hij heeft een klein baardje en is 34 jaar. Hij is de werker van de drie  kabouters: hij werkt in de tuin en verzorgt de beesten. De beesten zijn van hem. Hij is een dierenvriend en heeft ook een eigen kamer. Pim is de jongste van allen. Hij is 11 jaar en spaart postzegels en sigarenbandjes. Hij heeft ook een eigen kamer. Dan is er nog een slaapkamer en een huiskamer.
Dit is het begin van een verhaal dat mijn oudste broer voor me schreef. Zo’n vijftig jaar geleden. Een aantal, inmiddels helemaal vergeelde schriftjes vol. Schrijver: Bert van der Linden. Tekenaar: Bert van der Linden. Geschreven voor: Rob van der Linden. En om de deur open te houden voor een groter publiek stond er ook nog bij: Voor kinderen van 6 t/m 8 jaar. Rijkelijk geïllustreerd met afbeeldingen in kleur. Als je dan leest wat die kabouters allemaal meemaakten. Het was een heel stuk heftiger dan Goede Tijden, Slechte Tijden en Onderweg naar morgen samen. Of me dat als jongetje van een jaar of 6 jaar nachtmerries heeft bezorgd weet ik niet meer. Waarschijnlijk niet. Het is echt genieten als je er nu achteraf doorheen bladert en het leest. Ik denk dat ik hier een voorliefde voor kabouters aan over heb gehouden.
Afgelopen week werd gekenmerkt door enkele prachtige dagen. Fris en zonnig. Te mooi om geen gebruik van te maken dus wandelde ik al vroeg op een ochtend door het Imstenraderbos. Wat een rust. De lage zonnestand geeft lange schaduwen. Geen mens te zien. Ook geen wandelaars met honden. De geuren en de kleuren van een herfstbos zijn geweldig zeker als een deel van de bladeren al begint te vallen en het bladerdek transparanter wordt. Zonnestraaltjes piepen er hier en daar voorzichtig doorheen. Heerlijk, die geur van verterend blad. Knabbel en Babbel schieten onverwacht een boom in. En wat vooral opvalt zijn de paddestoelen. Honderden in allerlei vormen en kleuren. Hele ‘dorpjes’ liggen verspreid tussen de gladde stammen van de beuken. En dat er geen smurfen of kabouters in wonen dat weet ik nu natuurlijk wel. En dat die twee eekhoorntjes niet de bekende Disneycreaties zijn. En ook dat er in een heksenkring, een groep paddestoelen die in een cirkel groeien, bij volle maan geen heksen bij elkaar kwamen om te dansen of dat een draak er met zijn staart de grond geraakt heeft. Toch genoot ik destijds van deze fantasiewereld en denk ik er tijdens zo’n wandeling nog wel eens aan.
Paddestoelen. In Nederland komen zo’n 4000 soorten voor. De meeste zijn giftig in meerdere of mindere mate. Je kunt alle paddestoelen eten, alleen een aantal soorten maar één keer. Grapje! Pluk en eet nooit paddestoelen als je geen kenner bent. Paddestoelen zijn de vruchtlichamen, een soort bloemen dus, van schimmels. De draden van deze schimmels, de zwamvlok, zijn vaak meters lang en zorgen voor de afbraak van allerhande dood materiaal; dode bomen, afgevallen bladeren en ander organisch materiaal. Onmisbaar dus. Uiteindelijk blijft er een mooi zwart eindproduct achter wat weer voedingsstoffen levert voor de groene plantenwereld.
Vroeger gingen we met een schoenendoos het bos in en verzamelden in deze doos allerhande herfstattributen. Dorre bladeren, eikels, beukenootjes, takjes en het geheel werd afgemaakt met paddestoelen. Plaatjeszwammen waaronder de bekendste, de vliegezwam, buisjeszwammen en stuifzwammen, die een wolk sporen verspreidde als je erop trapte. Tegenwoordig is ook dit verzamelen verboden. Er zijn gemeentes waar het in bezit hebben van meer dan twee paddestoelen al strafbaar is. Een boete kan al snel in de honderden euro’s lopen. Dus staan laten. Kijk ernaar en geniet ervan. Ga eens op de grond liggen en bekijk ze van heel dichtbij. Ze zijn echt prachtig. En, wie weet, als je heel goed kijkt, met een beetje fantasie, en een wat geluk, zie je toch nog een…….
   
1. Vijftig jaar geleden geschreven en het blijft spannend.
2. De lage zonnestand geeft lange schaduwen
3. Zonnestraaltjes piepen er hier en daar voorzichtig doorheen.(Porseleinzwammen? op beuk)
4. De bekendste, de vliegezwam. Meestal te vinden onder berken.
Meer info
VOORGAANDE VOLGENDE
|
