22 augustus 2010
We hopen het.
‘Schandalig groenbeleid. Het is triest om al die lelijke grasvlaktes te zien.’
‘Weg alle mooie struiken. Zoals het gemeentebestuur altijd doet, alles afbreken en vernietigen. Naar inwoners wordt totaal niet geluisterd.’
‘Laat dan de keuze aan de bewoners. Laat hun het groen adopteren,en verzorgen. Ik denk dat veel mensen dat graag zouden willen doen.
‘Dit zal wel beleid zijn dat past in de vergrijzing en ontgroening van deze regio. Er is geen plek meer voor groene blaadjes!’
Enkele reacties op een krantenartikel van enkele weken geleden over ‘Operatie Kaalslag’ zoals het vervangen van de gemeenteperken door gras ook wel wordt genoemd. Het leek destijds of de gemeente Heerlen alle gravers en grijpers van heel Zuid Limburg had ingehuurd en ingezet om deze operatie zo snel mogelijk te kunnen afronden, voordat de inwoners in de gaten kregen wat er eigenlijk aan het gebeuren was en hiertegen konden  protesteren. Maar dat achteraf lang niet iedereen even blij is blijkt nu overduidelijk.
‘Het is triest om al die lelijke grasvlaktes te zien.
Laat de gemeente terugkomen op dit besluit en de groenstroken herstellen,
Wie kan mij vertellen hoeveel de gemeente bespaart met deze "groenvoorziening"
Heel veel perken zijn getransformeerd tot ‘goedkoop’ gras. Gras dat wekelijks gemaaid moet worden dus waar het goedkope in zit?
Welke maatstaf is gehanteerd - welk perk moest wijken en welk mocht blijven – is onduidelijk. Onkruidvrije perken met een mooie sluitende afwisselende beplanting verdwenen; andere perken, waar nog maar een deel van de beplanting een noodlijdend bestaan voerde, concurrerend met distels en paardebloemen, bleven. In sommige buurten verdween alles, in andere niets. Het lijkt erop dat dit allemaal vanachter een bureau bepaald is zonder überhaupt de locaties te kennen. En hoe vreemd soms: op de Molenberg zag ik perken verdwijnen terwijl enkele weken later op een bijna aansluitend perceel, prachtige nieuwe perken werden aangeplant. Waarom niet meteen gras?
Veel bedrijven mochten offreren. Natuurlijk ging de keus naar de ‘goedkoopste’. Misschien wist deze zelf nog niet hoe hij het voor deze prijs kon doen. Een ding wist hij zeker: hij wilde er geen geld op toeleggen, dus het moest vooral snel. Dat je dan wat minder nauwkeurig te werk gaat moge duidelijk zijn: zware machines verdichtten de grond rondom oude bomen waardoor de zuurstofopname door de haarwortels moeilijk dan wel onmogelijk werd, boomwortels werden kapot getrokken die weer voor instabiliteit van de boom kunnen zorgen, zeker als het trekwortels betreft. Trekwortels zijn heel sterk: een trekwortel van 5 cm doorsnede is zelfs zo sterk dat hij niet door twee olifanten kapot te trekken is! Van heel wat bomen werd de bast zwaar beschadigd waardoor het transport van water en voedingsstoffen van en naar de bladeren wordt beperkt. Ook het gevaar van parasitaire aantastingen wordt hierdoor aanzienlijk vergroot. Op zijn zwakst gezegd komt dit de vitaliteit van een boom zeker niet ten goede. Maar de struiken waren weg, en daar ging het om.
Zullen deze beschadigde bomen het gaan redden? Deze vraag stelde ik aan Angeline Mette van Groenvisie Mette, bomenexpert en geregistreerd VRT taxateur te Heerlen. “Dit is afhankelijk van veel factoren. Er zullen er een aantal sterven, een aantal zal een kwijnend bestaan gaan lijden en uiteindelijk wellicht alsnog het loodje leggen. De tijd zal het leren. En wat het financiële plaatje uiteindelijk zal zijn, uitgaande van herplant van deze bomen, daar zou de gemeente nog wel eens goed van kunnen schrikken. De monetaire schade van een straat- en laanboom kan vele duizenden euro's bedragen. Goedkoop blijkt ook dan weer duurkoop.”
De gemeenteperken zijn weg, grasperken ervoor in de plaats. Hiermee is veel schade aangericht, met name aan de bomen die de pech hadden in deze perken te staan. Onbegrijpelijk groenbeleid. Maar vaak is beleid een golfbeweging. Een nieuw gemeentebestuur, een nieuwe wind? Nieuwe inzichten met betrekking tot het groen? Ook als ze zien dat het onderhoud toch opeens duurder uitvalt dan berekend? Misschien zien we de mahonia’s, fairyroosjes, potentilla’s, kweeperen en ga zo maar door wel weer eens terug in onze perken. We hopen het.
  
Een esdoorn bij mij om de hoek liep flinke bastschade op. Omdat alle transport van water en voedingsstoffen door dit dunne buitenlaagje gaat is dit meteen zichtbaar in de kroon van de boom. De rechterfoto toont het bladerdek van de esdoorn die ernaast staat en meer geluk heeft gehad.
VOORGAANDE VOLGENDE
|
