26 augustus 2012

26 augustus 2012

Groen grind

Ik durf het woord eigenlijk bijna niet in mijn mond te nemen, het woord grindtuin. Met afgrijzen zie ik dat dit type ‘tuin’ steeds verder terrein wint. Als er weer ergens een container voor het huis staat die langzaam, kruiwagen voor kruiwagen, zweetdruppel na zweetdruppel, gevuld wordt met goede tuingrond dan is het niet zelden omdat men ‘van kleur wil veranderen’. Van groen naar het doet er niet toe welke andere kleur zolang het maar geen groen is. En dan mag dat grijs, geel, wit, beige, rood, terra, roze of zwart zijn. ‘Mooier’ natuurlijk een combinatie van twee of meer kleuren. Het kleurenscala van split, want daar hebben we het hier over, is ongeëvenaard.  Ik zag pas een tuin met een toplaag van zwart split. Het leek wel of hier een paar mud nootjes 4 over was uitgekiept. Een knipoog naar ons rijke mijnverleden? Een na de mijnsluiting op de kop getikt mijnwagentje, dit keer niet gevuld met steenkool maar met kleurige eenjarige bloemen, ontbrak niet. Hoe ver kun je gaan, of eigenlijk, hoe ver mag je gaan. Waarom is er geen schoonheidscommissie die speciaal hier op toeziet?

‘Grindtuinen zijn de toekomst’ of ‘een onderhoudsvrije tuin, iets voor U?’, zijn kreten waarmee men probeert je over de streep te trekken. De bovenlaag wordt afgegraven, worteldoek aangebracht en het grind of de split uitgestort en uitgeharkt. Alleen nog een paar bakken met wat plantjes om het toch nog een tuin te mogen noemen.
Onderhoudsvrij, dat zou je wel willen. Een en ander pakt meestal minder positief uit. Een paar maanden later zie je dat dit onderhoudsvrij niet helemaal klopt. Allerhande rommel, blaadjes, papiertjes en andere dingetjes die de toevallige voorbijganger per ongeluk ‘verliest’ komen tussen de steentjes terecht. Werk voor de bladzuiger. Het worteldoek krult omhoog en helaas niet alleen langs de kanten. Leuk klusje voor een zaterdagmiddag om het doek weer in het gareel, onder het grind, te krijgen. Maar het ergste komt nog. Allerhande zaadjes van inheemse planten worden door de wind getransporteerd vooral naar jouw grind. Paardenbloemen, kweekgras, weegbree zowel breedbladig als smalbladig, brandnetels, zuring, Canadese fijnstraal, gewone spurrie, zevenblad en ga zo nog maar even door. Doordat het tussen en onder grind nu eenmaal veel langer vochtig blijft is dit een ideaal zaaibedje voor plantjes. Voor je het weet heb je weer allerhande planten in je tuin en hoewel je het eigenlijk niet meer wilde ben je toch weer op je knieën in de tuin bezig.

De oplossing is simpel, en wel, ‘groen grind’. De kleur is mooier en het oogt daardoor stukken vriendelijker. Het sluit de grond volledig af en verstikt bijna alle ongewenste zaailingen direct. Geen worteldoek nodig. De meeste blaadjes die ervoor zorgen dat gewoon grind er onverzorgd uitziet worden door deze laag volledig opgenomen en verteerd. En het belangrijkste: het is zeer arbeidsvriendelijk, dus wat willen we eigenlijk nog meer. En het leeft!

Dat ik het hier niet over echt grind heb is natuurlijk duidelijk. Tal van planten, die we de stempel ‘bodembedekker’ hebben gegeven, kwijten zich plichtsgetrouw van hun taak: de bodem bedekken. Het assortiment is te groot om ze allemaal te noemen. Toch wil ik er enkele onder de aandacht brengen. Gewone klimop, prachtig glanzend groen blad en wintergroen. Dit geldt ook voor de maagdenpalm die ook nog eens mooi blauw bloeit in het voorjaar. Nog enkele namen: Mansoor, kruipend zenegroen, Waldsteinia en Pachysandra. Deze planten zijn allemaal wintergroen. Er zijn ook bodembedekkers die in de winter verdwijnen en daardoor heel mooi te combineren zijn met vroegbloeiende bollen. Vrouwenmantel en verschillende ooiervaarsbeksoorten zijn voorbeelden hiervan. Plant hier eens honderden sneeuwklokjes tussen en je weet in het vroege voorjaar niet wat je ziet. In mijn tuin knip ik heel vroeg in het seizoen de bladeren van de elfenbloem af. Kort daarna verschijnen hun fragiele bloempjes, daarop gevolgd door Camassia en alliums. Tegen de tijd dat zij zijn uitgebloeid vormen de elfenbloemen alweer een bodembedekkend dik pak groen, mooier dan welk soort grind of split ook.

Ga je je tuin veranderen laat je niet verleiden tot het verharden van bijna je hele tuin met grind, split of tegels. Er is een arbeidsvriendelijkere en veel mooiere oplossing, groen grind.

    

Klimop, maagdenpalm en mansoor

 

     

Kruipend zenegroen, Waldsteinia en Pachysandra


Tegen de tijd dat zij zijn uitgebloeid vormen de elfenbloemen alweer een bodembedekkend dik pak groen.

 

 

 

 

 

 

 

 

VOORGAANDE                                                                               VOLGENDE