27 december 2009

27 december 2009

Wintersilhouetten.

Meer dan 600 km file, treinen die niet of volgens een heel beperkt dienstrooster rijden. Reizigers die met vele uren vertraging hun reisdoel bereiken. Hevige sneeuwstormen, sneeuwduinen. Tonnen zout worden over de wegen uitgestrooid. De sneeuw stuift plaatselijk zelfs zo hoog op dat een sneeuwschuiver vast komt te zitten en uitgegraven moet worden. Dit is geen beeld van lang geleden en in een heel-ver-weg land maar van Nederland afgelopen week. Op radio en TV werd weeralarm aangekondigd met het advies om, als het niet echt nodig was, thuis te blijven. En dat valt voor ons Nederlanders, die dit niet gewend zijn, zwaar tegen. We zijn niet gewend dat het weer ons ‘normale’ leven in de war schopt. We willen geen beperkingen. Strooiwagens doen hun uiterste best maar ze krijgen bij lange na niet alles ijs- en sneeuwvrij. Ook lukt het de spoorwegen niet om bij deze zeer extreme weersomstandigheden het spoor goed berijdbaar te houden. Wissels vriezen vast ondanks het feit dat een deel verwarmd wordt. Het aanbod van sneeuw is gewoon te groot. We worden nog eens met de neus op het feit gedrukt dat de mens lang niet alles onder controle heeft en trouwens ook gelukkig nooit zal krijgen. Natuur en weer zijn grillig, en niet beheersbaar. Toch zijn er mensen die het met de hele gang van zaken niet eens zijn en die van mening zijn dat deze overlast voor het grootste deel voorkomen had kunnen worden. Allemaal de schuld van bezuinigingen? 

 

Het winterweer houdt dagen aan. Ik vind dit geweldig en neem het ongerief voor lief. De keerzijde van alle overlast is dat we heerlijk kunnen genieten van ‘winter’, van een maagdelijk witte wereld. En is het wisselen van de seizoenen, deze gedaanteverwisselingen van de natuur en onze tuin niet een van de mooiste kanten van ons klimaat? Zou je willen wonen in een omgeving die nooit verandert, die altijd groen is? Saai, toch? Helaas glijden deze maanden vaak ongemerkt voorbij zonder dat we ook maar iets van sneeuw zien, en of dit met het opwarmen van de aarde nog minder wordt…..?

 

Maar we kunnen veel meer uit onze tuin halen. Tot enkele jaren geleden waren we gewend om voor de winter alles met de grond gelijk te maken. Winterklaar, noemden we dat. De inzichten hierin zijn sterk veranderd. De natuur is een groot geheel waarin alles een belangrijke rol speelt. De bladeren die blijven liggen bieden een schuilplaats voor allerhande insecten die weer een voedingsbron zijn voor diverse vogels. Al scharrelend vinden zij de hele winter door hier nog een lekker hapje. Bovendien beschermt dit de ondergrondse plantendelen tegen strenge kou. Alle stengels met zaaddozen vormen weer een ‘boterham’ voor andere vogels. Maar het oog wil ook wat. Heb je al eens goed gekeken hoe uitgebloeide stengels, afstervende plantendelen, heesters die je dit jaar nou eens niet rigoureus hebt terug gesnoeid, met behulp van wat sneeuw en ijs veranderen in heuse kunstwerkjes? Zelfs een dor blad bestrooid met ‘poedersuiker’ is het bekijken meer dan waard.

Neem een volgende keer een dagje vrij als je werk onbereikbaar blijkt te zijn. Trek erop uit en geniet. De natuur, maar ook je tuin, is zelfs in de winter nog meer dan de moeite waard, dankzij deze wintersilhouetten.

 

     

 

 

     

 

 

 

Dankzij de wintersilhouetten is je tuin in de winter ook meer dan de moeite waard.

 

VOORGAANDE                                                                               VOLGENDE