9 januari 2011
Beroemd en rijk.
Ze staan weer buiten. Toen de temperatuur afgelopen week omhoog ging zette ik ze weer buiten: twee olijven, vier oleanders, een Toscaanse jasmijn en een mandarijnboompje. Deze planten zijn best wel een beetje ‘vorstvast’ maar het grote gevaar schuilt in het feit dat de potgrond bevriest. Ze kunnen dan  geen water meer richting bladeren transporteren waardoor ze als het ware verdrogen. In ‘normale’ Nederlandse winters staan ze bij mij gemiddeld zo’n week of twee binnen maar de laatste jaren red ik het daar niet mee. Vorig jaar stonden ze maar liefst een kleine drie maanden in de hal. Jaren geleden sleepte ik in oktober, november alle planten naar de zolder. Ze bleven daar staan tot ze na de ijsheiligen, midden mei, weer naar buiten verhuisden. Een grote oleander die ik destijds had, had dan het grootste deel van zijn bladeren verloren, plakte van onder tot boven en zat helemaal vol met schijnbaar alle luizenrassen die God geschapen heeft. Deze manier van overwinteren pas ik daarom bij dit soort planten al jaren niet meer toe. Min vijf kunnen ze gedurende korte tijd best verdragen. Blijft de temperatuur overdag onder nul dan moeten ze wel naar binnen. Een vorstvrije en vooral niet te warme plaats is dan prima. En als het weer het weer toelaat, weer snel naar buiten. Er zijn natuurlijk tal van planten die helemaal geen vorst verdragen en sowieso naar binnen moeten, zoals de agave, engelentrompet, canna, bougainvillea en nog een aantal andere, maar deze laat ik nu even buiten beschouwing.
Subtropische planten zoals oleanders, olijven, palmen zijn de laatste jaren heel populair geworden. Ik sta er van te kijken hoe gigantisch het aanbod is. Oleanders op een stam van tweeëneenhalve meter zoals je ze in Monte Carlo als straatboom ziet, olijfbomen met een enorme stamomtrek die zo uit een Bijbelse vertelling lijken te zijn gestapt en palmen in alle soorten en maten. Het kan echt niet op.
In de zomer geven deze planten je een gevoel van vakantie. Maar in de winter geven ze je een hoop werk. Heb je ze in een pot staan dan moeten ze naar binnen. De kluit mag immers niet bevriezen. Gaat dat niet, zorg dan op een andere manier ervoor dat de grond niet bevriest. Een lichtslang waarmee met kerstmis van alles te onpas wordt versierd kan ook op een nuttige manier worden gebruikt. Hij heeft de goede eigenschap dat hij een geringe hoeveelheid warmte produceert. Draai een slang om de pot en draai daar nog eens enkele lagen noppenfolie omheen. Dit kan voorkomen dat de potgrond bevriest. Hou het wel in de gaten, en of de potgrond nog voldoende vochtig is. De planten zelf kun je nog eens inpakken met fleecedoek. Dit voorkomt dat koude winterwinden vat op hem krijgen. Pak ze nooit in noppenfolie of andere plastic materialen in! Dit materiaal ademt niet en er ontstaat op een gegeven moment een warm en broeierig klimaat hetgeen resulteert in schimmels en rotting, meestal het einde van de plant. Het is vaak niet de kou waar planten slecht tegen kunnen maar de felle wind.
Als je ze in de volle grond zet heb je van dat bevriezen van de potgrond geen last. Het is wel goed de grond rondom te bedekken met een pak bladeren zodat de kou niet de grond in kan. Veel planten stellen natuurlijk wel bepaalde eisen aan de grond waar rekening mee gehouden moet worden. Zet ze nooit te nat. Zorg bij een olijfboom voor een heel goede drainage want deze moet vooral ’s winters niet met zijn voeten in het water staan. Goed inpakken met rietmatten en fleece blijft een must. En dit alles is nog steeds geen garantie dat ze goed de winter doorkomen.
Het verhaal van mijn palm, trachycarpus, heb ik geloof ik wel  aan iedereen zo’n beetje verteld. Meer dan dertig jaar geleden meegebracht uit Italië, enkele heel koude winters overleefd, uitgegraven en jaren later weer in de volle grond geplant en vervolgens enorm gegroeid. Het was het onderwerp van mijn eerste column, 24 maart 2008, zo’n 140 verhaaltjes geleden. Ik heb het een hele tijd terug, in aangepaste vorm, opgestuurd naar Groei en Bloei, een toonaangevend tuintijdschrift en tot mijn grote verbazing is het geplaatst in de rubriek Tuinpost in het januarinummer. Toen ik hiervoor afgelopen week ook nog enkele cadeaucheques ontving was ik nog meer verrast. In een klap beroemd én rijk, nou ja, van allebei een héél klein beetje dan.
VOORGAANDE VOLGENDE
|
